od Sierpnia 1980 r. działacz „Solidarności” w Politechnice Poznańskiej, zastępca przewodniczącego koła „Solidarności” w Instytucie Elektroniki i Telekomunikacji. Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuował nielegalną wówczas działalność związkową poprzez zbieranie składek związkowych, dystrybucję „bibuły”, publikowanie tekstów w prasie podziemnej oraz inicjowanie i uczestniczenie w akcjach protestacyjnych na uczelni i w Poznaniu. Jako aktywny krótkofalowiec służył swą wiedzą i doświadczeniem w działalności podziemnego Radia „Solidarność”, a także organizował i prowadził nasłuch radiowy jednostek służby bezpieczeństwa i milicji, zwłaszcza w czasie manifestacji i akcji protestacyjnych. Kilkakrotnie odmawiano mu wydania paszportu na wyjazdy zagraniczne, a SB prowadziła przeciwko niemu tajne działania (KE „Krzysztof”). Uunięty za działalność polityczną i związkową z pracy w Politechnice Poznańskiej (co znalazło potwierdzenie w orzeczeniu Społecznej Komisji Pojednawczej, tzw. Komisji Kuronia z 12 listopada 1990 r.).
